En nog meer reactie van de lieve schatten. Zouden ze bij AH nog steeds denken dat hun publiek jong en hip is en iedere dag wat anders wil? Jong en hip, als het nog bestaat, kan niet eens koken, nee, de mensen die nog koken zijn ietsjes ouder en daar moet je niet met deze fratsen mee aankomen.
Dag Felix.
Ik, inmiddels 64 jaar oud, ging in
mijn kindertijd met oma naar zo'n heerlijke ouderwetse groentenwinkel.
Zodra er verse kropsla was, toen
alleen nog van de koude grond, nam zij die mee.
Weet je wat de groentenman dan
vroeg?, wilt U er een sla-uitje bij.
Zo zie je dat de benaming sla-uitje
al heel lang in gebruik is.
Waarschijnlijk komt dat door de
zuinige inkoop van onze grootouders.
Die kochten of kregen één uitje bij
de sla, vandaar toen die benaming.
Tegenwoordig kopen wij groter in en
zijn het bosuitjes geworden.
Vriendelijke groet,
Ine van M.
Val meteen met de deur in huis: ik vind het geweldig
zoals u opkomt voor de bosui!
Het is inderdaad klink klare onzin om deze naam te willen
veranderen, alsof we kinderen zijn!!
Met vriendelijke lees- en smaak groet
Els V-v K
Geachte Felix Wilbrink,
2 vliegen in een klap: Hotmail nodigde mij uit om de account weer eens te gebruiken. Dus doe ik dat maar, gezien, dat het in de andere een beetje een ratjetoe is geworden.
Ja, en dan die bosuitjes. Toen ik zo'n 40 jaar geleden begon de weekmarkt op het Schubertplein in Apeldoorn te bezoeken, lagen in de lente die lenteuitjes als slauitjes tussen de postelein en de raapstelen. Kleine bosjes van die pijpjes met zowaar een piepklein uitje onderaan; tegenwoordig is er een witte verdikking met wat worteltjes.
Ik kocht ze nooit, ook geen postelein noch raapstelen. Manlief lust geen stamppot, behalve snert; die maakt hij liever zelf op zijn bord naar goed Hollands gebruik: alles prakken en door elkaar scheppen, prut mayo erbij en inschuiven maar.
Maar dit voorjaar lagen die sla/bosuitjes ineens te kust en te keur in de bakken van zowel markt als ook supermarkt. Zo kocht ik ze dan ook herhaaldelijk en verwerk ze in allerlei gerechten, zowel koud als ook warm.
Helaas moest ik de kip gisteren klaarmaken, maar ik had toch geen chilipepers in huis, en ook geen slauitjes, want deze keer kocht ik van die selderijstengels. Lust echgenoot ook niet, maar ik lust dat spul wel rauw. Maar doe het ook in de bami of in een ragout, past overal bij vind ik.
Oh, kwam er vorig jaar niet aan toe: over tijm, wilde tijm die in Zwitserse weiden groeit. We hadden begin mei vorig jaar een familiebijeenkomst aan de Brienzersee, waar we een lokaliteit hadden gehuurd. Bij aankomst zag het aan de rand van zo'n weiland lila van die geurende tijm en wilde ik er een voorraadje van plukken. Maar de voorbereidingen namen toch meer tijd in beslag, toen kwamen de genodigden, en toen ik er weer aan dacht was een boer begonnen een giertank leeg te sproeien, net over dat weiland, inclusief tijm en al.
Fijne pinksterdagen toegewenst, en vriendelijke groeten vanHeidi N-M
2 vliegen in een klap: Hotmail nodigde mij uit om de account weer eens te gebruiken. Dus doe ik dat maar, gezien, dat het in de andere een beetje een ratjetoe is geworden.
Ja, en dan die bosuitjes. Toen ik zo'n 40 jaar geleden begon de weekmarkt op het Schubertplein in Apeldoorn te bezoeken, lagen in de lente die lenteuitjes als slauitjes tussen de postelein en de raapstelen. Kleine bosjes van die pijpjes met zowaar een piepklein uitje onderaan; tegenwoordig is er een witte verdikking met wat worteltjes.
Ik kocht ze nooit, ook geen postelein noch raapstelen. Manlief lust geen stamppot, behalve snert; die maakt hij liever zelf op zijn bord naar goed Hollands gebruik: alles prakken en door elkaar scheppen, prut mayo erbij en inschuiven maar.
Maar dit voorjaar lagen die sla/bosuitjes ineens te kust en te keur in de bakken van zowel markt als ook supermarkt. Zo kocht ik ze dan ook herhaaldelijk en verwerk ze in allerlei gerechten, zowel koud als ook warm.
Helaas moest ik de kip gisteren klaarmaken, maar ik had toch geen chilipepers in huis, en ook geen slauitjes, want deze keer kocht ik van die selderijstengels. Lust echgenoot ook niet, maar ik lust dat spul wel rauw. Maar doe het ook in de bami of in een ragout, past overal bij vind ik.
Oh, kwam er vorig jaar niet aan toe: over tijm, wilde tijm die in Zwitserse weiden groeit. We hadden begin mei vorig jaar een familiebijeenkomst aan de Brienzersee, waar we een lokaliteit hadden gehuurd. Bij aankomst zag het aan de rand van zo'n weiland lila van die geurende tijm en wilde ik er een voorraadje van plukken. Maar de voorbereidingen namen toch meer tijd in beslag, toen kwamen de genodigden, en toen ik er weer aan dacht was een boer begonnen een giertank leeg te sproeien, net over dat weiland, inclusief tijm en al.
Fijne pinksterdagen toegewenst, en vriendelijke groeten vanHeidi N-M
Goedemorgen Felix
heerlijk
, jouw opmerkingen over de sla-ui.
maar
waarom moet een gewone kropsla tegenwoordig botersla genoemd worden.
in
mijn grote "food" boek staat gelukkig nog gewoon kropsla.
succes
met je stukjes in de krant
groeten
aj
b
Is het niet het resultaat van een soort voedselanalfabetisme (de voedsibeet)? Als er niet op staat waar het voor is, dan staan we wat glazig naar het gewas of vlees in kwestie te kijken en hebben we geen idee meer wat we er mee kunnen. Dan is het best handig dat vriendelijke grootgrutters zaken aanbieden met namen als salade-uitjes, gyrosreepjes, shoarmavlees, nasivlees en waspeen.
BeantwoordenVerwijderenDie laatste treffen we tegenwoordig dan ook vooral aan in badkamers.
Zelf gruw ik van dat vreugdeloze vlees met bijpassende verpakkingen om het lapje op te leuken.
Overigens heb ik niks tegen de benaming botersla, waarmee volgens mij een specifiek ras wordt aangeduid. Ook ijsbergsla is immer kropvormend.